Διαταραχές της σπονδυλικής στήλης που σχετίζονται με την εργασία

Οι διαταραχές της σπονδυλικής στήλης που σχετίζονται με την εργασία συνεχίζουν να είναι το πιο συνηθισμένο μυοσκελετικό πρόβλημα στο χώρο εργασίας. Έχουν επίδραση σε πολλούς εργαζομένους και αποτελούν επίσης μεγάλο κόστος  για τις βιομηχανίες όπως και για τους ίδιους τους εργαζομένους ,καθώς μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα της ζωής τους. Πάνω από το 80% των ανθρώπων ενδεχομένως θα βιώσουν πόνο στη μέση κάποια στιγμή της ζωής τους και το 4-5% του πληθυσμού έχει ένα οξύ επεισόδιο κάθε χρόνο.

Ποιος Κινδυνεύει;

Αρχικά, οι προσωπικοί παράγοντες παίζουν μεγάλο ρόλο στην πιθανότητα κάποιος άνθρωπος να βιώσει πόνο στη μέση. Είναι σημαντικό να χωρίσουμε τους προσωπικούς παράγοντες από τους εργασιακούς έτσι ώστε να μπορούμε να διακρίνουμε το ρίσκο που προκύπτει από τον καθένα ξεχωριστά.

Προσωπικοί παράγοντες που σχετίζονται με τον πόνο στη μέση

• Ηλικία.
• Φύλο.
• Προηγούμενο ιστορικό.
• Κάπνισμα.
• Διάρκεια του πόνου.
• Οικογενειακό Ειδόδημα /ανεργία.
• Πονοκέφαλος.

Παράγοντες που σχετίζονται με την εργασία 

• Λανθασμένη στάση.
• Ανύψωση (βάρους) \επίπονες κινήσεις.
• Βαριά σωματική εργασία.
• Σωματική δόνηση.
• Στατική θέση εργασίας. 

Μηχανισμοί διαταρχής της σπονδυλικής στήλης

Eίναι απαραίτητο να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς διαταραχής της σπονδυλικής στήλης με σκοπό την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού τρόπου ελέγχου των διαταραχών της σπονδυλικής στήλης στην εργασία. Η θεραπεία μιας πονεμένης σπονδυλικής στήλης ξεκινά με μία λεπτομερή αξιολόγηση έτσι ώστε να αποκαλυφθεί η αιτία του πόνου.

Ανατομικά σημεία πόνου της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

• Δισκογενής πόνος.
• Ιερολαγόνια άρθρωση.
• Ζυγοαποφυσιακές αρθρώσεις.
• Μύες.
• Πόνος ισχίου.

Στρατηγικές Πρόληψης

  Οι εργονομικές εργασιακές παρεμβάσεις που μπορούν να αποτρέψουν τις διαταραχές της σπονδυλικής στήλης περιλαμβάνουν γενικά την εκπαίδευση , που στοχεύει στη μείωση των λανθασμένων στάσεων, ελαχιστοποιώντας τα επίπεδα των μηχανικών δυνάμεων που εφαρμόζονται και μειώνοντας τον αριθμό των επαναλαμβανόμενων μοτίβων κίνησης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ανάλυση των καθηκόντων που πρέπει να εκτελεστούν. Ορισμένες αρχές για τη μείωση των κινδύνων για τα WRLBD βελτιώνοντας τις στάσεις και τις κινήσεις:

 

Βασικές εργονομικές αρχές

•  Κρατήστε τις αρθρώσεις σε ουδέτερη (φυσική) θέση κατά τη διάρκεια της εργασίας (χωρίς κάμψη, συστροφή ή υπερβολική διάταση).
•  Αποφύγετε τις περιττές κινήσεις.
•  Κρατήστε τα χέρια κοντά στο σώμα, ενώ ανυψώνετε ή χειρίζεστε ένα αντικείμενο.
•  Πριν από την ανύψωση, βάλτε τα πόδια σας με τέτοιο τρόπο ώστε το φορτίο να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο σώμα . Κατά την ανύψωση, κρατήστε την πλάτη σας στη φυσική καμπύλη, χρησιμοποιήστε τους μυς των ποδιών και της κοιλιάς για να σηκώσετε το βάρος. Σε αυτή τη θέση θα υπάρξει μικρότερη πίεση στους οσφυϊκούς συνδέσμους , ελαχιστοποιείται η συμπίεση του δίσκου και οι συνολικές απαιτήσεις αντοχής και υπάρχει ένα σαφές μηχανικό πλεονέκτημα (μικρός μοχλός του φορτίου). Αυτός ο τρόπος ανύψωσης απαιτεί καλή φυσική κατάσταση (μυϊκή δύναμη των ποδιών).
• Η αργή κίνηση ανύψωσης προκαλεί μικρότερη (μέγιστη) δύναμη συμπίεσης στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
•  Κατά τη διάρκεια της μεταφοράς είναι επίσης σημαντικό να διατηρείται το φορτίο κοντά στο σώμα.
•  Κατά την ώθηση ή το τράβηγμα ενός φορτίου, είναι σημαντικό να ξεκινήσετε αργά την κίνηση: αυτό απαιτεί λιγότερη αρχική δύναμη. Η δύναμη πρέπει να γίνεται από τους μυς των ποδιών και να χρησιμοποιείται το σωματικό βάρος για να μετακινήσετε το φορτίο.

Αναστάσιος Μ. Μαργαρίτης
Occupational Health& Safety Specialist.
Bsc Physiotherapy & Sports Science.
Orthopaedic Manual Therapist.
Back Mechanic Specialist.