Η  τενοντοελυτρίτιδα του De Quervain είναι μία από τις πιο συνηθισμένες μυοσκελετικές διαταραχές των άνω άκρων που σχετίζονται με την εργασία, ειδικά στην εποχή των έξυπνων τηλεφώνων, των τάμπλετ και των φορητών συσκευών. Το 1895, ο Fritz de Quervain, ελβετικός χειρουργός, περιέγραψε για πρώτη φορά την τενοντοελυτρίτιδα σε μία γυναίκα ηλικίας 35 ετών, που είχε έντονο πόνο στην περιοχή των εκτεινόμενων μυών του αντίχειρα. Πρόκειται για μια κατάσταση που επηρεάζει τις θήκες των τενόντων  του μακρού απαγωγού και του βραχύ εκτείνοντα του αντίχειρα στο πρώτο ραχιαίο διαμέρισμα του καρπού. Η πάχυνση των περιβλημάτων των τενόντων αναπτύσσεται στο σημείο όπου οι τένοντες διέρχονται μέσω της ινώδους οστικής σήραγγας που βρίσκεται κατά μήκος της στυλοειδούς απόφυσης της κερκίδας στο κάτω μέρος του καρπού. Ο πόνος επιδεινώνεται από την κίνηση του αντίχειρα και με κερκιδική και ωλένια απόκλιση του καρπού.

Επιδημιολογία

   Ο εκτιμώμενος επιπολασμός της τενοντοελυτρίτιδας  de Quervain είναι περίπου 0,5% στους άνδρες και 1,3% στις γυναίκες, με μέγιστη επικράτηση μεταξύ των ατόμων της δεκαετίας σαράντα και πενήντα. Η  αμφοτερόπλευρη συμμετοχή συχνά αναφέρεται σε νέες μητέρες ή παρόχους παιδικής φροντίδας

Παθοφυσιολογία

Η αιτιολογία της τενοντοελυτρίτιδας de Quervain δεν είναι καλά κατανοητή. Στο παρελθόν, αποδόθηκε συχνά σε επαγγελματικές ή επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες που περιλαμβάνουν στάσεις που διατηρούν τον αντίχειρα σε έκταση και απαγωγή. Για παράδειγμα, έχει θεωρηθεί ότι οι νέες μητέρες βρίσκονται σε κίνδυνο μετά τον τοκετό λόγω της επαναλαμβανόμενης κίνησης των χεριών που απαιτείται για την ανύψωση και τη συγκράτηση των νεογνών. Οι ορμονικές αιτίες και η κατακράτηση υγρών είναι μια άλλη εύλογη εξήγηση. Η ιστοπαθολογία δεν αποδεικνύει φλεγμονή αλλά μάλλον μυξοειδή εκφυλισμό (αποδιοργανωμένο κολλαγόνο και αυξημένη κυτταρική θεμέλιο ουσία) σε ασθενείς που αναφέρονται για χειρουργική επέμβαση.

Συμπτώματα

  • Πόνος & Πρήξιμο στην ανατομική ταμπακιέρα.
  • Πόνος που ακτινοβολεί στο χέρι και στο αντιβράχιο.
  • Πόνος που χειροτερεύει με την απαγωγή και /ή την έκταση του αντίχειρα.

Φυσικά Ευρήματα Εξέτασης

  • Ευαισθησία στην ανατομική ταμπακιέρα κατά την ψηλάφηση.
  • Πόνος που χειροτερεύει με την ενεργητική απαγωγή και /ή την έκταση του αντίχειρα.
  • Πιθανός κριγμός κατά την ψηλάφηση της κερκιδικής πλευράς του αντιβραχίου.
  • Θετικό Finkelstein τεστ.

Διαφορική διάγνωση

Η διαφορική διάγνωση της τενοντοελυτρίτιδας de quervain περιλαμβάνει: 

  • Μεσοκάρπιες αστάθειες.
  • Κάταγμα σκαφοειδούς.
  • Επιφανειακή κερκιδική νευρίτιδα (σύνδρομο Wartenberg).
  • Α6 αυχενική ριζοπάθεια.
  • Οστεοαρθρίτιδα 1ης καρπομετακάρπιας.

Επιλογές Διαχείρησης

  • Τροποποίηση του χώρου εργασίας.
  • Ξεκούραση από επώδυνες κινήσεις.
  • Αντιφλεγμονώδη και / ή φαρμακευτική αγωγή.
  • Τοποθέτηση νάρθηκα με τον καρπό σε ουδέτερη θέση.
  • Φυσικοθεραπεία.
  • Ένεση κορτικοστεροειδών.


    Αναστάσιος Μ. Μαργαρίτης
    Occupational Health& Safety Specialist.
    Bsc Physiotherapy & Sports Science.
    Orthopaedic Manual Therapist.
    Back Mechanic Specialist.